De Nieuwe Windturbinebepalingen roepen meer vragen op dan er duidelijkheid wordt gegeven. De enige duidelijkheid is dat de invloed van de obsessie voor wind op land vanuit sommige overheden en de windbranche kennelijk vrij baan heeft gekregen. Dat is in het verlengde van de stijl die Arcadis al toonde bij de rapportage over afstandsnormen geen nieuws.
De Nieuwe Windturbinebepalingen hebben als basis dat er genoeg ruimte voor extra windturbines op land zou moeten blijven. Twee onderzoeken voor EZK daarover gaven dit voorjaar aan hoeveel extra windturbines er nog in Nederland zouden passen bij welke geluidsnorm, zie bestanden hieronder. Dat is de zaak omdraaien zoals al in 2009-2011 het geval was. Er is weer niet uitgegaan van de mens, de omwonenden en de voorzorgplicht. De ambitie voor wind op land blijkt opnieuw voor alles te gaan.
Maar is het nodig om in de Windturbinebepalingen de lat zo laag te leggen, dat overal maar nieuwe windturbines op land zouden kunnen verrijzen ? Welnee, Het overheidsrapport ‘alles uit de kast’, geschreven met penvoerder NVDE, heeft slechts één scenario willen uitwerken op basis waarvan wordt gesteld dat ‘alles moet’. Op basis daarvan heeft een commissie o.l.v. Greetje Bos, ongehinderd door enige inbreng van kritische partijen, geadviseerd dat we de RES bieding van 55 TWh als algemene ambitie moeten omarmen. Zij heeft echter expliciet aangegeven dat dit niet een nieuw doel is. Er staat namelijk in het klimaatakkoord dat er dan eerst een maatschappelijke discussie gehouden moet worden, waarbij gekeken moet worden of we het redden met wind op zee en zon op dak. Vandaar de insteek van www.hetkanmetgemak.nl. Bij het inmiddels al behaald hebben van de 35 TWh per jaar bedoeld per 2030 is dus het doel uit het klimaatakkoord behaald en kan dat niet meer gebruikt worden als argument voor het heilige moeten. Verder zal zon op dak het gedeelte boven nu al 7 TWh meegeteld worden als duurzame energie op land, en dat zal tenminste nog eens 5 TWh extra zijn. Er is dus geen enkele reden om in de MER en de Windturbinebepalingen het belang van voldoende plaatsingsmogelijkheden mee te tellen als belang, er hoeft niet per se nog wind op land bij hoeven komen. Het herhalen van de truc van 2009/2011 met het Activiteitenbesluit is niet nodig. En geloof niet de sprookjes dat het spreiden van wind over het land de netcongestie verbetert: Zet ze dan neer bij de industrie die zich met name in onze kustzone bevindt. Daarheen zijn zeekabels veel goedkoper dan extra hoogspanningsmasten vanuit de randen van Nederland.
Minister Jetten heeft gezegd dat onze nationale energieplan (NEP) w.b. elektriciteit en waterstof in 2050 voor 80% vanaf de Noordzee zal komen. Hij noemt erbij dat het eigenlijk moeten tegengaan van verdere wind op land zo sneu voor al die gemeenten zou zijn, die zo graag hun RES in vervulling zouden zien gaan. Het tegendeel is het geval, nog steeds roepen wethouders en gedeputeerden van de provincie dat er nog een taakstelling van hogerhand zou zijn. Het is onvoorstelbaar dat zij met die leugen wegkomen. En de VNG en NP-RES gaat gewoon door alsof er niets veranderd zou zijn.
De Windturbinebepalingen betogen nog steeds het gebruik van de jaargemiddelde Lden voor immissie van geluid op woningen. Met opnieuw heel veel ondoorgrondelijke berekeningen door Arcadis in de MER blijkt normering met Lden opnieuw geheel niet handhaafbaar. En een Lden beschermt niet tegen impulskarakter van geluid, niet tegen de pieken boven het jaar (!) gemiddelde en niet tegen de schade voor de leefomgeving en gezondheid vanuit laagfrequent geluid dat opnieuw met A-filter weggefilterd wordt. De eis van minimaal 2 maal de tiphoogte geeft wel een beetje begrenzing, maar nog steeds kunnen plannenmakers te dichtbij woningen komen onder meer door een niet controleerbare "stille modus" te fingeren. De nieuwe Windturbinebepalingen voldoen niet aan de wens van het demissionaire kabinet om te komen tot heldere afstandsnormen.
Het verdere proces van de Windturbinebepalingen is nogal vaag. Diverse datums van inwerkingtreding zijn al gepasseerd. Aanvankelijk is heel lang door de overheid gesteld dat het een Algemene Maatregel van Bestuur (AmvB) zou betreffen. Dan is de Minister zelfstandig bevoegd en zou alleen de Eerste Kamer er wat van mogen vinden. Wel werd al beloofd dat een Internetconsultatie gehouden zou worden. Dat is een oproep om commentaar te geven, maar zonder wettelijke status. Intussen lijkt het er op dat de overheden de "inspraak" een iets officieler jasje moeten geven, waarschijnlijk vanuit europese juridische vereisten, bijv aan de publiek te controleren MER. In plaats van de Internetconsultatie, is er sinds enkele maanden een heuse "Zienswijze-procedure" gestart, waarmee (alweer) een Reaktienota zal gaan verschijnen. Een Reaktienota is een Zienswijzennota, maar dan direct met (veelal afwijzend) commentaar erbij. Omdat we geleerd hebben van de Reaktienota op de start van de m.e.r. (NRD), denken we dat er ook nu weer een papiervernietiger zal staan achter de brievenbus.
Het is dus belangrijker voor de NLVOW om de Tweede en Eerste Kamer te bereiken met informatie, los van die van de lobby van ambitieuze instellingen en overheden en van de windbranche. Daarvoor zijn de ingebrachte zienswijzen wel degelijk van groot belang ! Om te beginnen om de Commissie voor de m.e.r. te laten zien dat veel kennis bestaat bij die grote groep omwonenden. En dat niet zomaar een niet-willekeurig adviesbureau een MER in zijn uppie kan schrijven. Het gebruik van een percentage "toelaatbare extra gehinderden" is verre van wat een MER als aanname vooraf mag meenemen. En wat dus een overheid gezien meerdere Europese Directives al helemaal niet als basis mag nemen. Maar bovenal dus: er hoeft helemaal geen wind op land meer bij te komen. Dus kunnen normen gesteld worden uitsluitend op voorzorg van leefbaarheid en het niet bewezen afwezig zijn van gezondheidsrisico's , opdat alleen de echt ongevaarlijke locaties op land zouden resteren. Jammer dan van de omzet van adviesbureaus en investeerders die alleen op land denken te kunnen floreren. De andere partij in het windblok is de overheid, die echter meer dan voldoende planologische ruimte voor windenergie op zee heeft verkregen.
Binnenkort zal een verzameling zienswijzen op deze website worden opgenomen. Die zijn afkomstig van een samenwerking van vele lokale verontruste groepen omwonenden. Het NLVOW kan alleen maar blij zijn met zoveel inhoudelijke kopij tegen het voorliggende concept Windturbinebepalingen.